najtrudniejszą ścianę Tatr" zaliczali do kolekcji swych górskich osiągnięć. Wspomniana tu duża liczba haków pozostałych po poprzednikach przyczyniała się do skracania czasów przejść, ułatwiała wspinaczkę i czyniła ją względnie bezpieczną. Paradoksalnie największe niebezpieczeństwo zagraża wspinaczom nie na drogach ekstremalnych - jak zaczęto je nazywać, ale na trasach klasycznych. Odpadnięcie na drodze hakowej oznacza lot parumetrowy, na klasycznej zaś najczęściej tych metrów jest znacznie, znacznie więcej. Mimo sławy, jaka otaczała owe hakowe, supertrudne wejścia, wciąż dużą popularnością cieszyła się stara klasyczna tura Łapińskiego i Paszuchy. Trudności dróg modernistycznych malały z każdym pozostawieniem na stałe kolejnego haka, a "Łapiński-Paszucha" niezmiennie oznaczało solidną, piękną