Typ tekstu: Książka
Autor: Dzik Jerzy
Tytuł: Dzieje życia na ziemi
Rok: 2003
rozrosły się natomiast guzikowate zęby miażdżące. Najwyraźniej przystosowały się do odżywiania oskorupionymi mięczakami. Wymarły bezpotomnie w końcu triasu, kiedy osiągnęły już bardzo dziwaczną postać, okryte od grzbietu dwuczęściową litą skorupą, z bezzębną czaszką (poza "guzikami" na podniebieniu i w żuchwie) i wąskimi płetwami.
Ichtiozaury Przeciwny bieg przybrała natomiast ewolucja triasowych ichtiozaurów - od zębów guzikowatych do ostrych. Najprymitywniejszy znany ichtiozaur Grippia z wczesnego triasu Spitsbergenu miał tępe, niskie tylne zęby.
Inne wczesnotriasowe ichtiozaury (np. chiński Chaohuanosaurus) przy bardziej zawansowanej budowie głowy zachowały prymitywną budowę płetw i cienki jaszczurczy ogon.
Nie jest jasne, czy ichtiozaury miały cokolwiek wspólnego z poprzednio omawianymi grupami morskich
rozrosły się natomiast guzikowate zęby miażdżące. Najwyraźniej przystosowały się do odżywiania oskorupionymi mięczakami. Wymarły bezpotomnie w końcu triasu, kiedy osiągnęły już bardzo dziwaczną postać, okryte od grzbietu dwuczęściową litą skorupą, z bezzębną czaszką (poza "guzikami" na podniebieniu i w żuchwie) i wąskimi płetwami.<br>Ichtiozaury Przeciwny bieg przybrała natomiast ewolucja triasowych ichtiozaurów - od zębów guzikowatych do ostrych. Najprymitywniejszy znany ichtiozaur Grippia z wczesnego triasu Spitsbergenu miał tępe, niskie tylne zęby.<br>Inne wczesnotriasowe ichtiozaury (np. chiński Chaohuanosaurus) przy bardziej zawansowanej budowie głowy zachowały prymitywną budowę płetw i cienki jaszczurczy ogon.<br>Nie jest jasne, czy ichtiozaury miały cokolwiek wspólnego z poprzednio omawianymi grupami morskich
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego