o wycenę według "jakości osoby". W rozdziale 14 zapisano, że zabójca wolnego człowieka musi zapłacić za swój czyn według angargathungi. Podobnie w rozdziale 48: "Jeżeli ktoś wybije innemu oko, [poszkodowany] ma być oceniony niczym martwy - tak jak w angargathungi, to jest według jakości osoby" (pro mortuum adpretietur, qualiter in angargathungi, id est secundum qualitatem personae), po czym sprawca winien mu zapłacić połowę oszacowanego w ten sposób wergeldu. Ta sama formuła powtarza się w rozdziale 74 zamykającym długi wykaz nawiązek za pobicia i zranienia: jeżeli zdarzy się, że poszkodowany w przeciągu roku umrze z odniesionych ran, "wówczas ten, kto zadał mu ciosy