których forma koncentruje się przede wszystkim na uzyskaniu dobrej czytelności logotypu i automatycznym określaniu jego znaczenia . Oparte są one w większości wypadków na strukturze formy wizualnej wynikającej z przyjętych rozwiązań typograficznych. Nazwa kodowana w znaku wynika w sposób bezpośredni z zapisu literowego. Tendencja ta bardzo często stosowana jest w systemach identyfikacji firm, których działalność dotyczy problemów niezwykle istotnych dla klienta - na przykład kancelarii prawnych lub firm kosultingowych. Typ ten przeważa też w tych znakach graficznych, które powstały kilkadziesiąt lat temu lub dawniej. Drugą grupę tworzą znaki, których osią konstrukcji jest interakcja znaczeń kodowanych w elementach typograficznych oraz w silnie zsyntetyzowanych symbolach