zarówno elementy teorii dezintegracji społecznej Émile Durkheima (której wskaźnikiem było nasilenie samobójstw), jak i rozważania na temat dezintegracji społecznej Willama J. Thomasa i Floriana Znanieckiego, dla których stanowi ona nieodłączny element wiedzy socjologicznej.<br><br>Jakkolwiek "dezorganizacja społeczna" (zastępowana niekiedy terminem "patologia społeczna") wyrosła na gruncie obserwacji empirycznych uogólniających doświadczenia procesów migracyjnych, industrializacyjnych i urbanizacyjnych, to prekursorzy tego socjologicznego nurtu, Thomas i Znaniecki uważali, że nie pojawiła się ona nagle w określonym miejscu i czasie zakłócając stan pedindustrialnej harmonii. ((...))<br><br>Pierwszą książką w Polsce poświęconą patologii społecznej była opublikowana w 1969 roku Patologia życia społecznego Adama Podgóreckiego. Pierwszą publikacją analizującą procesy dezorganizacji na podstawie