Typ tekstu: Książka
Autor: Jedliński Krzysztof i inni
Tytuł: Trening interpersonalny
Rok: 1997
Autor: Jedliński Krzysztof i inni
Tytuł: Trening interpersonalny
Rok: 1997
interakcja,
2. mają one wspólny cel,
3. w zbiorze tym obowiązują pewne normy zachowania,
4. w zbiorze tym istnieje pewna struktura ról,
5. członkowie tego zbioru mają świadomość faktu, że stanowią odrębną w stosunku do innych grupę.
Opisywane treningi są realizowane metodą niedyrektywną, z minimalnym włączaniem się trenerów w bezpośrednie interakcje. Praca niedyrektywnego trenera opiera się na przeświadczeniu, że brak określonej z góry struktury umożliwia autentyczne i spontaniczne uwyraźnienie ról w grupie, dostarcza bogatego materiału do informacji zwrotnych i wzmacnia samosterowność grupy. Trener taki jest także przekonany, że grupa potrafi poradzić sobie konstruktywnie z nie ustrukturalizowaną i nie kierowaną sytuacją. Pozwala
2. mają one wspólny cel,
3. w zbiorze tym obowiązują pewne normy zachowania,
4. w zbiorze tym istnieje pewna struktura ról,
5. członkowie tego zbioru mają świadomość faktu, że stanowią odrębną w stosunku do innych grupę.
Opisywane treningi są realizowane metodą niedyrektywną, z minimalnym włączaniem się trenerów w bezpośrednie interakcje. Praca niedyrektywnego trenera opiera się na przeświadczeniu, że brak określonej z góry struktury umożliwia autentyczne i spontaniczne uwyraźnienie ról w grupie, dostarcza bogatego materiału do informacji zwrotnych i wzmacnia samosterowność grupy. Trener taki jest także przekonany, że grupa potrafi poradzić sobie konstruktywnie z nie ustrukturalizowaną i nie kierowaną sytuacją. Pozwala
interakcja,<br>2. mają one wspólny cel,<br>3. w zbiorze tym obowiązują pewne normy zachowania,<br>4. w zbiorze tym istnieje pewna struktura ról,<br>5. członkowie tego zbioru mają świadomość faktu, że stanowią odrębną w stosunku do innych grupę.<br><br>Opisywane treningi są realizowane metodą niedyrektywną, z minimalnym włączaniem się trenerów w bezpośrednie interakcje. Praca niedyrektywnego trenera opiera się na przeświadczeniu, że brak określonej z góry struktury umożliwia autentyczne i spontaniczne uwyraźnienie ról w grupie, dostarcza bogatego materiału do informacji zwrotnych i wzmacnia samosterowność grupy. Trener taki jest także przekonany, że grupa potrafi poradzić sobie konstruktywnie z nie ustrukturalizowaną i nie kierowaną sytuacją. Pozwala
