ponadto miejsce centralnie usytuowane, a więc nie zagrożone przez wrogów, podczas gdy plemiona mieszkające na północy, wschodzie i południu musiały rozpaczliwie bronić się przed naporem sąsiednich ludów. Plemię Judy, od dawna rywalizujące z Efraimitami o przewagę w Izraelu, dostało się pod hegemonię Filistynów i z tego powodu przestało chwilowo grać jakąkolwiek rolę polityczną. Stąd wynika niejako samorzutnie dominacja Efraimitów, co doprowadziło do przejściowego skupienia władzy świeckiej i religijnej w ręku arcykapłana Helego.<br>Po raz pierwszy od śmierci Mojżesza ziściło się starodawne marzenie jahwistów: lud izraelski otrzymał ustrój teokratyczny. Jednakże ustrój oparty na prestiżu moralnym jednego tylko człowieka nie mógł liczyć na