zawiera odręczne notatki czytelników. Wkrótce po moim odkryciu w Edynburgu przyjechałem do Polski, byłem bowiem członkiem międzynarodowego komitetu przygotowującego obchody 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika w 1973 r. Na moje rewelacje polscy uczeni zareagowali namową, bym poszerzył zakres moich poszukiwań o zbadanie, do kogo należały najstarsze księgi "De revolutionibus" i jakie były ich losy. Im więcej egzemplarzy oglądałem, tym bardziej problem mnie wciągał. Pierwotnie przyjmowałem, że może uda mi się ich znaleźć ze sto. Na setny trafiłem w Rzymie. Wiedziałem, że jest ich tam więcej niż gdziekolwiek na świecie. Nie mogłem więc przerwać naukowej przygody. I nie zawiodłem się: w Bibliotece Apostolskiej w