w aktualnej<br>świadomości motywów gasnących w czasie lektury.<br>Dlatego też powraca w zakończeniu zdanie, które znalazło<br>się na wstępie. Perseweracja tematów (okno, ruiny zamku,<br>zielona firanka) miała również na celu uwypuklenie tragicznej<br>monotonii żywota królewieckiego myśliciela. Te same<br>ambicje malarskie kazały do przesady niemal operować grą<br>świateł i cieniów. Ale jakże inaczej - chcąc się utrzymać<br>w ramach założeń - pokazać zanik poczucia rzeczywistości, który<br>dręczył filozofa? Dlatego właśnie drzewa za<br>oknem porównane są do zacieków farby na wilgotnej<br>jeszcze akwareli i Kant w lipowej alei podobny jest do<br>"płaskich", dwuwymiarowych rysunków egipskich.<br> Skoro o zaniku poczucia rzeczywistości mowa, warto<br>może dorzucić kilka