się rozebrał i dłonie podłożywszy pod głowę, wyciągnął się na trawie. Słońce padało z tyłu, mógł więc mieć oczy otwarte. Niebo rozciągało się ponad nim bardzo wysoko, nieskazitelnie niebieskie, nieruchome i bez jednej chmurki. O niczym nie myślał. Ogarnęły go nagłe znużenie i senność. W górze śmigały z przenikliwym ćwirem jaskółki. Świerszcz gdzieś nie opodal kląskał. W wiklinach pogwizdywały kosy. Nagle wszystko ścichło i cisza się stała równie bezmierna i nieruchoma, jak rozległe i nieruchome było rozpostarte nad nią niebo. Zamknął oczy i z napięciem, które go całego przeniknęło, czekał, aż dźwięk jakiś roztrąci ten przytłaczający spokój. Trwało to bardzo długo