nikogo nie było na świecie, ni człowieka, ni Boga.<br><br>Gospodarz był policjantem. De twoja maty? - zapytał. Już osiem miesięcy, jak nie żyje. A de bat'ko? Przepadł bez wieści. Gospodarz miał ładną, młodą żonę. Przywoził jej sukienki, pierścionki, kolczyki. Gospodarstwem się mało zajmował, ale dobrze mu się powodziło. Zaprzęgał konia i jechał, a wracał z wozem pełnym sukienek, firanek, garnków, obrusów, poduszek. Gospodyni wybierała sobie najlepsze, a resztę wiozła na targ. U ukraińskiego policjanta było mi bezpiecznie, ale bałam się tych pierścionków, kolczyków i sukienek, bo zdawało mi się, że je poznaję, i mdliło mnie, kiedy czyściłam śmierdzące buty mojego gospodarza.<br><br>Pierwszych