zatwardziałej <orig>odosobnicy</>" bo jest to wręcz nie smaczne....nie wiesz widoczne jeszcze nic..." - Nie, nie wiem nic o niczym, a co gorsza nie gram. Kim wobec tego mam być? Mam opisywać Wam moje dni pełne spotkań towarzyskich? Bajki jeszcze bardziej wyssane z palca, niż moje miniopowiadania? Mam 17 lat. Mam jedną jedyną przyjaciółkę i znajomych, których mogę policzyć na palcach. I jest to wyłącznie moją winą, winą mojego charakteru. Potrafię przez kilka godzin jazdy autokarem nie odezwać się słowem do osoby siedzącej obok. Może jestem żałosna i śmieszna, a może nie stać mnie na zaryzykowanie otwarcia, bo wiem, jak ludzie wspaniale takie