dwie osoby. Bo istniał limit - dwa i pół tysiąca akcji na osobę. Chciałem kupić więcej, to kupowałem na siebie i na kogoś, no i Kurtz kupował dla siebie i na Pikiego. Tak się ustawiliśmy - mój człowiek, ja, Kurtz i jego człowiek. Kasjerki okropnie się męczyły obliczając te wartości skumulowane. Obsługa jednego klienta trwała koszmarnie długo. Stało się tak, że w pierwszym ruchu tych akcji zabrakło. Mój człowiek kupił, Kurtz już nie kupił, już dla niego zabrakło i dla mnie też zabrakło, ale myśmy czekali nadal. I słusznie zrobiliśmy, bo Centralne Biuro Maklerskie trochę akcji jeszcze podesłało. Ja kupiłem i jeszcze dwie