i chlebka z drzew świętojańskich. No dobrze, były jeszcze fabryki przetwórstwa rybnego na Wyspach Kanaryjskich, były elektrownie i tkalnie artystycznych dywanów, ale najważniejsze, najserdeczniej traktowane pozostawały wina. W bogatej kolekcji obrazów wyróżniał się ten ze szkoły de Albertisa (połowa XIX wieku), który przedstawiał imponującą sylwetę pierwszej wytwórni Marsali Florio. Powiadają jedni, że ten trudny wiek dzikiego kapitalizmu i szalonej belle époque ród Florio mógł przetrwać jedynie dzięki wspólnocie interesów z modernizowanymi wówczas bankami, inni natomiast, że największe zasługi ma w tym epokowym sukcesie sam święty Wincenty, patron winiarzy, którego imię przybierali najważniejsi z rodu, dziadek i wnuk, a z którym tu