później. Trudno powiedzieć, czy Dohna afirmował taką politykę, raczej jednak nie przejawiał specjalnej obsesji antypolskiej. Wspomina z pewną aprobatą, że jego przyjaciel Wilhelm baron von Hochberg z u Fürstenstein (1886-1934), którego dobra w Goraju k/Skwierzyny w Wielkopolsce w wyniku postanowień traktatu wersalskiego znalazły się przy Polsce, nauczył się języka polskiego i utrzymywał poprawne stosunki z polskimi sąsiadami, m.in. zapraszając ich często na wspólne polowania. Był lojalnym obywatelem odrodzonego państwa polskiego. Wielu Niemców miało mu to za złe, a Dohnie robiono wymówki, iż przyjaźni się właśnie z baronem Hochbergiem. Aleksander pisze, że po śmierci barona, jego syn i następca