popełniane przez wojskowych z chęci zysku, zażądał najwyższego wymiaru kary. Przed poznańskim sądem wojskowym bronił Braisera specjalizujący się w tego rodzaju sprawach warszawski adwokat Zygmunt Hofmokl-Ostrowski (ojciec). Dowodził, że w grę nie wchodziło branie podarunków "przy rozstrzyganiu spraw służbowych", ale przyjmowanie ich "w związku z pełnieniem służby".<br>Owa zręczna jurydyczna dystynkcja, jaką wywiódł wytrawny palestrant, znany z ekscentryczności, uratowała sierżantowi życie. Sędziowie wprawdzie skorzystali z uchylonej dla ich sumień furtki, ale by zbytnio nie odbiegać od ducha &lt;orig&gt;"sierpniówki"&lt;/&gt;, za 5 dowiedzionych w sumie "napiwków" wymierzyli mu według pruskiego systemu indywidualnego wymiaru kar 20 lat ciężkiego więzienia po 4 lata za