z koszykami, ważą w ręku ptactwo - targują się. Ospale dźwięczą dzwonki przepełnionych tramwajów. Wszędzie mgła... mgła. &lt;page nr=49&gt; <br>Godzina pół do dziewiątej. Z okien widać posępne wieże kościoła.<br>Mieciek ziewa, skamląc jak pies. Spogląda na zegar, Wstaje. Ciężko bije o podłogę bosymi stopami. Chwilę stoi przed lustrem, wywala język i w brudnych kalesonach idzie do drugiego pokoju. Szczypie rudowłosą w pośladek i koszykiem do nici dostaje uderzenie w plecy. Śmieje się grubym głosem i wyjmuje z szafki koszyk z pieczywem. Je stojąc. Odrywa od bochenka pajdy chleba i pokrywa je kawałkami wędliny. Robi to łapczywie, patrząc załzawionymi od snu oczami na rudowłosą. Nalewa