i z Rejowego Lwa z Kotem, tu została powiązana ze społeczną kondycją ziemianina. Palingeniusowa pogarda dla świata jest funkcją jego idealizmu platońskiego. U Reja jest to raczej lekceważenie światowości, światowego obycia - stwierdzenie znikomości tego, co doczesne, stwierdzenie poparte mocno argumentacją starotestamentową. Pewną surowość obyczaju dyktował autorowi Wizerunku niewątpliwie kalwinizm. Ale kalwinizm - przynajmniej w latach pięćdziesiątych - był w większym stopniu ideowym uzbrojeniem ruchu społecznego niż doktryną etyczną. I stąd chyba w Wizerunku świat, nim będzie całkiem wzgardzony, jest pilnie obserwowany.<br><br>&lt;tit&gt;8. CZAS SPORU&lt;/&gt;<br><br><br><br>W 1562 r. wychodzi dzieło, które już samym tytułem sygnalizuje swoistą różnorodność: Źwierzyniec, w którym rozmaitych stanów, ludzi, źwirząt