ich przyczyny nie zawsze są jasne.<br>Mapy i przewyższone przekroje ukazują stromo opadający w głąb oceanu stok kontynentalny poza szelfem. W rzeczywistości nachylenie stoku wynosi zaledwie 1-6% (średnio 4%); dla stojącego na nim obserwatora przedstawiałby się więc jako niemal zupełnie płaski. Poczucie równiny pogłębione byłoby tym, że poza podmorskimi kanionami, wyżłobionymi przez prądy zawiesinowe, nie ma na nim istotnych nierówności.<br>Jest on jednak nader pochyły w porównaniu z dnem głębi oceanicznych, gdzie nachylenie jest z reguły mniejsze od 0,1%. Prądami zawiesinowymi nazywamy potoki kurzawki, rozbełtanego przez sztormy lub trzęsienia ziemi osadu, które spływają po stoku kontynentalnym, żłobiąc go i