tyłem do Widmara i coś mówił, nawet krzyczał w czarny otwór rozwartych drzwi.<br>- Jeżeli się powtórzy krwotok z nosa... - słyszał jego krzyk Widmar - dać lekarstwo, które zostawiłem!<br>&lt;page nr=151&gt;<br> Trzymać w siedzącej pozycji! - Potem odwrócił się szybko i przystanął na progu z miną człowieka, którego spotkała jakaś przykra niespodzianka. Pomimo to zdjął kapelusz i ukłonił się.<br>- Dzień dobry panu! - krzyknął i wtedy Widmar zażenowany i zawstydzony wyłonił się z bramy. Zdjął również kapelusz.<br>Tymczasem chirurg wsiadł już do dorożki. Miał przy tym wyraz twarzy tak skupiony i poważny, jak gdyby wykonywał najtrudniejszą operację. Dorożkarz ruszył, lecz chirurg głowy nie odwrócił, na Widmara powtórnie