i nagle krew uderzyła mu do głowy: przypomniał sobie wyraźnie kształt karteczki, na której onegdaj wrzucono mu do tornistra ostrzeżenie.<br>Podniósł oczy na Zoję. Ona również patrzyła na oberwaną &lt;orig&gt;stronkę&lt;/&gt; z uwagą i zdziwieniem.<br>- Jakie to dziwne - powiedziała powoli - któż to mi oberwał tę &lt;orig&gt;stronkę&lt;/&gt; w brulionie?<br>Jerzy wyciągnął z kieszeni karteczkę, którą przechowywał starannie - dokładnie pasowała do wydartego miejsca.<br>Zoja nie podnosiła oczu znad kajetu. Zdawała się coś sobie przypominać. Ściągnęła brwi i zagryzła wargi.<br>- Nie, doprawdy nie wiem, kto mógł to zrobić. Przy mnie siedzi Stefka Marzec, ale to na pewno nie ona. Taka niemądra! Jednego zdania nie potrafi