i fizjologiczne czynniki predestynujące człowieka do autoagresji, formułowali nawet, pod wpływem szkoły Lombrosa, tezy o konstytucjonalnym typie samobójcy bądź wiązano samobójstwo z anormalnym stanem fizjologicznym samobójcy.<br><br> Za szczególnie suicidogenny uznano np. dla kobiet okres menstruacji prowadzący wśród różnych nieprzemyślanych, emocjonalnych działań, również do samobójstw. (Teza ta jest raczej zaskakująca wobec kilkakrotnie silniejszej reprezentacji wśród samobójców mężczyzn niż kobiet).<br><br> Teorie te nie były uzasadnione empirycznie, wnioski nie wynikały z systematycznych i metodologicznie poprawnych badań klinicznych.<br><br> Badania takie, przeprowadzone m.in. nad bliźniętami, nie potwierdziły opinii o pierwotnych, genetycznych uwarunkowaniach zachowań samobójczych. Warto w tym miejscu przypomnieć badania Wiktora Grzywo-Dąbrowskiego. Badania te