Od czasu tego odkrycia rozpoczął się rozwój metod przyspieszania cząstek bombardujących i cały w ogóle ogromny rozwój tej dziedziny. W 1937 r. znanych było 200 izotopów promieniotwórczych, w 1944 - 450, 1949 - 650, w 1954 - ok. 1000. Okazało się, że poszczególne pierwiastki mają po kilka, a często więcej radioizotopów. Otrzymano również kilkanaście nowych, nieznanych pierwiastków oraz przewidywane, ale nieznane dotąd technet ((...)) promet ((...)) Nowe pierwiastki transuranowe nie istnieją w przyrodzie prawdopodobnie ze względu na ich krótkie okresy półrozpadu. Wśród sztucznie otrzymanych pierwiastków istnieje jednak szereg radioaktywny typu 4n+1, zwany neptunowym. Zachodzą w nim kolejne przemiany ((...)): ((...))<br> Wracając do reakcji ((...)), jej ogólny schemat można