moim pierwszym powojennym paryskim okresie. Śledziłem jego działalność w ciągu dziesiątków lat i spotykałem się z nim w Palo Alto, gdzie osiadł po emeryturze z uniwersytetu. Wydawał mi się umysłem suchym i zaciekłym. Z perspektywy widzę, że powinno mu się złożyć hołd za jego zaciekłość. Był fanatykiem rozumu i nienawidził kłamstwa, toteż jego życie było bezustanną walką z wielbicielami i sympatykami Rosji sowieckiej. Założył w Nowym Jorku Komitet Wolności Kultury w początku 1950 roku, a więc przed czerwcowym zjazdem w Berlinie i utworzeniem Kongresu Wolności Kultury w Paryżu. Jego i jego Komitetu stosunki z paryskim Kongresem to dzieje zmieniającej się taktyki