Nikt oczywiście nie reaguje. Nagle czuję ogromny przypływ adrenaliny oraz metafizyczną, niepohamowaną chęć posiadania własnych rzeczy. Cudem udaje mi się wyrwać z rąk czarnych dżentelmenów zegarek i aparat. A potem niczym para rugbistów przedzieramy się przez przerzedzony nieco tłum. Ścisk jest naszym wrogiem, ale i sprzymierzeńcem. Zaskoczeni Murzyni mają większy kłopot z pogonią niż my z ucieczką. Po kilkudziesięciu metrach rezygnują - na horyzoncie pojawia się policyjny patrol. Straty: okulary przeciwsłoneczne - sztuk jeden.<br><br>&lt;tit&gt;Jarmark cudów&lt;/&gt;<br><br>Wracamy do Rio. Tu karnawał to zabawa turystów. Oni płacą tyle, że Rio może żyć z nich przez resztę roku. Oni też wymagają. Chcą się czuć miło