do niej plecami. <br>Na dole oddała broń i naboje żonie gajowego. <br>- I co się panu inżynieru stało takiego? - spytała pani Ziuta zatroskana, wszystkie jej córki wbiły wzrok w Ewelinę. <br>- Nic, już w porządku - odrzekła lekko. - Nerwy go poniosły, bo jest przepracowany. Harowaliśmy ciężko tyle miesięcy. <br>- Ano tak, tak - pokiwała głową kobieta. - Wszystko przez te nerwy. . <br>- A mężowi niech pani nie mówi o strzelbie. I lepiej tego nie rozpowiadać. <br>- Pewnie, że nie. Po co takie co wywlekać przed ludzkie oczy. Były nerwy i po nerwach - odpowiedziała skwapliwie żona gajowego. <br>Ewelina szła w stronę leśniczówki z dziwnym uczuciem. Tego, co się stało przed