lat, w taki sam sposób, jak to robiliśmy w aptece...<br>Potem dopiero zaczęły nachodzić mnie refleksje, czy rzeczywiście zrobiłbym wszystko dla niej? A co w strachu, co w bólu, czy oddałbym życie za nią, wiedząc, że będzie żyła po mojej śmierci z kim innym i z kim innym będzie się kochała i będzie szczęśliwa? Nie byłem tego taki pewien i czułem z tego powodu jakby wstyd. <br>Ona na pewno oddałaby życie za mnie - myślałem. Pogłębiało to moje zawstydzenie i samoupokorzenie. Ale były to tylko maleńkie listki piołunu podnoszące smak upajania się naszym kochaniem i zaostrzające apetyt na następne rozkosze.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;PO WOJNIE