procesu komputerowego przetwarzania sygnału diagnostycznego, najczęściej po analogowych procedurach wstępnej obróbki, jest wprowadzenie tego sygnału do pamięci komputera. Jest to etap o zasadniczym znaczeniu, ponieważ sposób reprezentacji danych w komputerze jest wysoce abstrakcyjny i słabo kojarzący się z rzeczywistością. Pamięć komputera składa się z tzw. komórek, w których można umieścić kody reprezentujące np. liczby z określonego przedziału wartości odwzorowane z określoną dokładnością. Ze względu na to, że sygnał akustyczny i wibroakustyczny jest przebiegiem ciągłym, trwającym określony czas i przyjmującym wartości napięcia z czujnika zmieniające się też w sposób ciągły, to występuje oczywista konieczność przetworzenia informacji z postaci ciągłego sygnału do postaci