o tyle słuszna, że restauracja demoliberalizmu i rozszerzenie wpływów jego bękarta - komunizmu nastąpiły dzięki USA i ZSRR, a więc potęg pozaeuropejskich.<br><br> 11. Armin Mohler w swojej książce "Konserwatywna Rewolucja..." stawia tezę, że to Nietzsche w największym stopniu wywarł wpływ na niemiecką Konserwatywną Rewolucję, dla której charakterystyczne miałoby być wyobrażenie czasu kolistego i mit Wiecznego Powrotu. Zarówno Breuer jak i Weissmann z tym się nie zgadzają. Gdyby Mohler konsekwentnie stosował swoje własne kryteria, to nie mógłby do Konserwatywnej Rewolucji zaliczyć m.in. Moellera van den Brucka odrzucającego mit Wiecznego Powrotu, Carla Schmitta, który w żadnej mierze nie nawiązywał do Nietzschego czy też