te zmiany - a więc coraz to bardziej dominującą pozycję kina komercjalnego - przyjęła jako osobistą stratę. Rzecz charakterystyczna, że również w Ameryce: "Zafascynowane obrazami outsiderów, ickonoklastów i innymi dziwnymi światami różne widownie na uniwersyteckich campusach i poza nimi, zwróciły się ku Herzogowi jako ostatniej szansie uwolnienia się od nudnego kołowrotu kina komercjalnego" (The Films of Werner Herzog, Wyd. Timothy Corrigan, USA). Z innej epoki? To znaczy skąd? Z lat sześćdziesiątych, z czasu, kiedy kino często bywało sztuką i to sztuką właśnie dla tej widowni z uniwersyteckich campusów i po prostu akademików, dla klubów filmowych, które na całym świecie były małymi ale za