były ważniejsze od rodzonych. I za kunie łeb dał. Co mu do gniadych Mielczarka? Do jeich żeber. Chude som, prawda, ale to nie Gwieździków rzecz. Jego deresz boki ma, jak trza. A z budową mu nie szło, bo się z dereszem pieścił. I jak się chto za złodziejstwo bierze, marnie kończy. Tera dziecioki sierotami ostały.<br><br> - Bandyto! Zawdyś był na niego jak ten wilk! Zawdyś czatował, jak go ukrzywdzić. Ja, twoja ślubna żona, zeznaję. Tylkoś czekał, kiedy mu kulkę posłać. A strzelać, ho, ho, potrafisz. Nie na darmoś polowym był i jak ten zły pies strzegł dziedzicowego. Żebyś zdechł!<br> Wrzask Mielczarkowej otumanił