Palermo miał wille, pałace, teatry. Więzy krwi łączyły kolejne pokolenia rodu ze starą arystokracją, pieniądze i przyjaźnie - z dworem królewskim i rządem. To było nieodzowne, żeby utrzymać się na winiarskiej fali, by wytwarzać nie tylko Marsalę, a nawet Maderę na dalekiej, oceanicznej wyspie - wina mocne południem, ale także swoje własne koniaki i dziwne - tytułem eksperymentu - destylaty z owoców opuncji i chlebka z drzew świętojańskich. No dobrze, były jeszcze fabryki przetwórstwa rybnego na Wyspach Kanaryjskich, były elektrownie i tkalnie artystycznych dywanów, ale najważniejsze, najserdeczniej traktowane pozostawały wina. W bogatej kolekcji obrazów wyróżniał się ten ze szkoły de Albertisa (połowa XIX wieku), który