bardziej pobijemy jednego, który został.<br>- Ja mówię, że nie - powiedział minister wojny. - Już mieliśmy nauczkę wtedy, kiedyśmy niepotrzebnie tak daleko za nieprzyjacielem polecieli.<br>- To było co innego - powiedział głównodowodzący.<br> Wszyscy czekali, co powie Maciuś.<br>Strasznie chciało się Maciusiowi chociaż troszeczkę gonić zwyciężonych wrogów, którzy go chcieli powiesić. Zresztą ściga zwykle konnica, a Maciuś ani razu jeszcze w tej wojnie konno nie jechał. Tyle słyszał o tym, jak królowie na koniach zwyciężali, a on tyle się czołgał na brzuchu, tyle schylony siedział w rowie. Żeby choć troszkę pojeździć prawdziwie na koniu.<br> &lt;page nr=63&gt; Ale pamiętał Maciuś początek wojny. Poszli za daleko i mało wojny