rejestratorów klawiaturowych lub innych stereotypowych urządzeń wejścia-wyjścia: do tego celu służy metoda CIM (&lt;foreign lang="eng"&gt;Computer Imput Microfilm&lt;/foreign&gt; = mikrofilm na wejściu do komputera), jeżeli dysponujemy zmikrofilmowanym już katalogiem. &lt;page nr=218&gt; Otwiera ona szczególnie pomyślne perspektywy dla rozwoju katalogów centralnych.<br>W ciągu niespełna dziesięciu lat mikrokatalogi znalazły zastosowanie w bibliotekach Stanów Zjednoczonych i niektórych krajów zachodniej Europy [4]: głównie Anglii, Szwajcarii i RFN, gdzie w połowie 1978 r. używało ich 35 dużych bibliotek (przeważnie szkół wyższych), przeznaczając dla korzystających z nich osób 1074 czytniki. Znaczna liczba bibliotek zachodnioniemieckich była ponadto w trakcie przygotowań do zmiany systemu katalogów. Nową formę projektowano zarówno dla katalogu ogólnego, jak