nieludzki: właśnie dlatego, że ktoś taki, jak Stroszek nie może w nim znaleźć swego miejsca, bo to właśnie on a nie bełkoczący dziwacznym językiem licytator reprezentuje człowieczeństwo. Na swoim miejscu są tu ludzie - kury tańczące w poszukiwaniu swojego ziarenka pszenicy. Bunt Stroszka jest bezradny, samobójczy, jest utratą wiary w życie kręcące się w kółko, jak ciężarówka porzucona przezeń na parkingu, jak kolejka linowa, którą uruchamia siadając na krzesełko z napisem "Czy to naprawdę ja?" Figura ruchu po okręgu będzie się często pojawiała w filmach Herzoga.<br>"Krytyka społeczna" - ten sztywny termin nie pasuje ani do Stroszka, ani - tym bardziej - do innych filmów Herzoga. Pogardliwa negacja