szerokościach geograficznych i mają swoje lokalne nazwy. Spośród nich najbardziej znane są tzw. trąby powietrzne i trąby wodne. Ogólnie biorąc, są one wirami o małej średnicy, mającymi postać lejka złączonego szerszym końcem z chmurą burzową. Dolna część wiru sięga powierzchni lądu lub morza. Powstają z reguły pojedynczo i są zjawiskami krótkotrwałymi. Prędkości wiatru w trąbach powietrznych dochodzą do kilkudziesięciu metrów na sekundę. Trąbom powietrznym towarzyszą z reguły gwałtowne opady i wyładowania elektryczne. Zaliczane są do zjawisk pogody wzbudzających największy lęk ze względu na skoncentrowaną siłę niszczącą. Obszar zniszczeń może obejmować dziesiątki kilometrów kwadratowych. Występują one w pasie o szerokości odpowiadającej w