Panna Marta jest bardzo uzdolniona. Zresztą nie wypadałoby mi wyjechać przed pogrzebem.<br>EMILIA: Nie wtrącaj się, baronie, w nie swoje sprawy.<br>MARTA: Często zastanawiam się, dlaczego odpowiedziałeś na ogłoszenie ojca.<br>JA: Dlaczego?<br>MARTA: Ty tak tu nie pasujesz.<br>JA: Nie pasuję?<br>MARTA: Nie chcę cię urazić - w tym, co mówię, kryje się nawet być może komplement.<br>JA: Dziękuję.<br><br>Po kolacji siedzimy jak zwykle w salonie. Emilia przegląda niedbale angielski przekład Na nieludzkiej ziemi, ofiarowany jej przez barona, Marta studiuje swoje notatki o losach NEP-u i przygotowuje się do jutrzejszej klasówki, baron oblicza szanse na pieskach, przerywa jednak rozmyślania, by przyjrzeć się