stosunkowo łatwo dostosowywała się do nowych warunków, przekształcając się w ziemiaństwo (<orig>gentry</>), korzystające w swych dobrach z pracy najemnej, o tyle możni, czyli tzw. baronowie, nie potrafili się z tymi trudnościami uporać. Brak własnego inwentarza roboczego, a poza tym drożyzna robocizny, utrudniały im przejście na pracę najemną i zmuszały do kurczowego trzymania się renty odrobkowej. Kiedy zaś stawało się to coraz trudniejsze, gdy zawiodły próby powiększenia lub chociażby utrzymania na dotychczasowym poziomie pańszczyzny, baronowie zaczęli stosować politykę dzierżaw. Przy stosunkowo jednak niskich czynszach nie mogło to starczyć na pokrycie wydatków związanych z wysoką stopą życia, do której byli przyzwyczajeni. Toteż następuje