na pierwszym roku sprzedałem dwa pomysły pewnemu zespołowi (będąc człowiekiem normalnym i żyjąc w normalnym kraju, prawdopodobnie nieźle bym żył z pisania scenariuszy), a Aśka nie ma, więc jej scenariusz był nudny, a do tego przeciążony ideologią, mianowicie feminizmem. Jej bohaterka dokonała jakiegoś odkrycia czy wynalazku, którego wartość wszyscy naokoło kwestionują tylko dlatego, że dokonała, a nie - dokonał. Dziś dyskutowaliśmy w grupie o zakończeniu i czy właściwe jest, by pani w ostatniej scenie rzucała się z dachu wieżowca, a ponieważ trzon grupy znalazł się na Stwosza, więc kontynuowaliśmy i tym sposobem Milena także poznała okrutny los niejakiej Lidki Borowskiej.<br>Aśka trwała