ze strzelców. <br>- Teraz! - ryknął Buko, podrywając konia. - Na nich! Bij! <br>Reynevan uderzył konia piętami, wydarł się z jałowców. Za nim skoczył Szarlej. <br>Przed mostem kotłowało się już, trwała walka - to na ariergardę orszaku uderzyli z prawa Rymbaba i Wittram, z lewa Weyrach i Woldan z Osin. Lasem niósł się wrzask, kwik koni, szczęk, brzęk, łomot żelaza o żelazo. <br>Buko von Krossig cięciem topora obalił wraz z koniem pachołka z sulicą, uderzeniem na odlew rozwalił głowę usiłującemu napiąć kuszę kusznikowi. Przelatującego obok Reynevana obryzgały krew i mózg. Buko wykręcił się w kulbace, stanął w strzemionach, ciął potężnie, topór roztrzaskał naramiennik i niemal