ich prędkości należy szukać we fluktuacjach tempa poślizgu po podłożu. Zjawiska te są więc jak gdyby zbliżone do problematyki mechanizmu wyzwalania szarży lodowcowej. Badanie warunków istniejących pod lądolodami jest niezwykle skomplikowane, ale od ich wyników zależy pełne ustalenie prawidłowości zachowań lodowców szarżujących i szybkich strumieni lodowych, także w odniesieniu do lądolodów plejstoceńskich. <br><br>&lt;tit&gt;Podsumowanie&lt;/&gt;<br><br> Na różnice i podobieństwa pomiędzy lodowcami normalnymi, szarżującymi i szybkimi strumieniami lodowymi zwrócił uwagę W.F. Budd (1975). Analizował on raczej atrybuty szarży, a nie mechanizm. Zauważył on, że, rozpatrując prędkości w relacji do ich grubości i kąta nachylenia powierzchni (czyli naprężeń ścinających), układają się one w charakterystyczne