godnym uznania przejawem zdolności do przeciwstawiania się przemocy. Rodzic - prześladowca oczywiście nie jest w stanie tego docenić. Im bardziej dziecko kłamie, tym bardziej nasila represje, a wzmożone represje z kolei powodują głębszą konspirację ze strony dziecka. Błędne koło! Działając w ten sposób, można oczywiście w końcu złamać dziecko, tak jak łamie się więźniów w śledztwie. Przyzna się wtedy do wszystkiego, o co je oskarżamy, ale wówczas łamiemy dziecku charakter i poczucie godności - być może - na całe życie.<br>Niektóre dzieci sterroryzowane przez inwazyjnych rodziców podporządkowują się od razu narzuconym regułom. Nie buntują się, nie odmawiają współpracy, a nawet żyją w przekonaniu, że doświadczają