jeszcze wyraźnego odbicia w systemie świadczeń (np. tylko niektóre zasiłki pieniężne uwzględniają zróżnicowane obciążenia rodzinne). Istotnym nowum w systemie świadczeń socjalnych dla młodzieży są wprowadzane w 1974 roku zasiłki dla młodocianych pracowników pochodzących z rodzin o niskim dochodzie (sierot i półsierot, zatrudnionych poza miejscem zamieszkania). <br> W charakterystyce działań opiekuńczych w latach 70-tych należy podkreślić pewne odejście od zaspokajania potrzeb poprzez opiekę zakładową na rzecz form rodzinnych (np. rodziny zastępcze). <br> W systematyzacji zagadnień zabezpieczenia społecznego dokonanej przez A. Rajkiewicza wprowadzono nowe ujęcie świadczeń dla młodzieży organizowanych w związku z procesem kształcenia. Określone one zostały jako tzw. uzupełniające świadczenia socjalne i w odniesieniu do