wilgotniejsze z przewagą jesionu i olszy czarnej. Geograficzna. W Polsce występują trzy zbiorowiska łęgów wiązowo-jesionowych: niżowo-wyżynne Ficario-Ulmetum campestris, i dwa podgórsko-dolnoreglowe: Astrantio-Fraxinetum, występujące na Przedgórzu Sudeckim i na Śląsku oraz Carici remotae-Fraxinetum o charakterze subatlantyckim, występujące w Karpatach oraz wyspowo na Pomorzu. Antropogeniczna. Lasy łęgowe, zajmujące niegdyś ogromne przestrzenie, w większości zostały przekształcone w wysokowydajne użytki zielone; pozostałe fragmenty, to głównie monokultury jesionu lub topoli o niewielkiej przydatności rekreacyjnej. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. W układach naturalnych dopływ światła słonecznego do warstwy rekreacyjnej na ogół mały, zwłaszcza latem. Wiosną oraz w nasadzeniach topolowych insolacja