placówki obrony i - ochrypłym ze zmęczenia głosem - przemawiał przez radio: "Znów Niemcy rzucili tysiące bomb burzących i zapalających. Płoną kościoły i zabytkowe pałace. Giną kobiety i dzieci. Cmentarze są wszędzie: w ogrodach i na dziedzińcach ulicznych". Po przeszło dwóch tygodniach zaciekłej obrony 28 września Warszawa musiała się poddać: brakowało amunicji, lekarstw i żywności. Pomoc sojuszników zachodnich nie nadeszła.<br><br>Dnia 17 września 1939 r., gdy walczyła jeszcze stolica, gdy ciężkie boje toczono pod Lwowem, na Helu i całej Lubelszczyźnie, wojska radzieckie - realizując tajny układ sierpniowy z III Rzeszą - napadły od wschodu na Polskę. Naczelny wódz, Śmigły-Rydz, chcąc kontynuować walkę z Niemcami