narady. Ale dlaczego śmieją się z niego, Maciusia, i dlaczego nazywają go królem, co to ma być za wojna - wcale nie rozumiał.<br>Trochę śpiący i trochę przestraszony poszedł dalej korytarzem i znów przez drzwi sali narad usłyszał inną rozmowę.<br>- A ja wam mówię, że król umrze. Możecie dawać proszki i lekarstwa - wszystko nic nie pomoże.<br>- Głowę daję, że król nie przeżyje tygodnia.<br>Maciuś nie słuchał więcej. Pędem przebiegł korytarz, jeszcze dwa duże królewskie pokoje - i bez tchu dopadł do sypialni króla.<br>Król leżał na łóżku bardzo blady i ciężko oddychał. A przy królu siedział jeden, ten sam poczciwy doktor, który i