traćmy czasu, panowie. Potem słońce bardziej da się<br>nam we znaki - powiedział Wilmowski, wstając od stołu.<br> Szybko objuczono jednego konia sprzętem obozowym oraz zapasem<br>żywności, po czym łowcy dosiedli wierzchowców. Tomek we wszystkim<br>starał się naśladować dorosłych mężczyzn. Nie okazywał więc swego<br>niezwykłego podniecenia. Z jak największą powagą przytroczył do łęku<br>siodła sztucer, a następnie wskoczył na pony.<br> Sztuczna powaga Tomka bawiła łowców. Wilmowski i Smuga wymieniali<br>porozumiewawcze spojrzenia, obserwując jego zachowanie. W tej chwili<br>bosman Nowicki wyszedł przed dom. Zaledwie ujrzał nienaturalną minę<br>młodego przyjaciela, zaraz schwycił kuca za uzdę i odezwał się, udając<br>wielką powagę:<br> - Słuchaj no, brachu, chyba