zwiastuj<br>Śmierć - dziewczynie wśród pieszczot i głusz.<br> Wieczór płonął zgasiście,<br>Gdy umarła - niepewnie i mgliście...<br> Popłoch kwiatów - widm zastój -<br>Zgon wierzących w naszą jawę zórz.<br><br> Liść się odbił na fali<br>Tak, że właśnie - im bliżej, tym dalej...<br> Wzrok rozróżnić nie może<br>Bliskiej wody od dalekich snów...<br> W cieniu głogów i leszczyn<br>Chcę pomyśleć, czym słońca jest - bezczyn?<br> Świat się sprawdza w jeziorze...<br>Nie ma świata! - Nie było! - Jest - znów! -&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;PORANEK&lt;/&gt;<br><br>Kto na Święta Zielone, dal kusząc, rwie kwiaty -<br>Mówią o nim: "Deszcz zrywa!'' - że niby to właśnie<br>W ślad za kwiatem - wszemrany w pijanych wód<br> baśnie<br>Deszcz nadbiegnie - wesoły, kropliście skrzydlaty