lądolodu (por. rys. 7.23) i granice strumienia mogą być niestałe (Bentley, 1987; Clarke, 1987b). Stwierdzono, że za znaczną prędkość Strumienia Lodowego B są odpowiedzialne deformacje warstw przesyconych wodą osadów nieskonsolidowanych (Alley i in., 1987), można więc sądzić, iż rodzaj skał lub właściwości reologiczne osadów podlodowcowych mogą determinować przebieg strumieni lodowych.<br> Duże prędkości strumieni lodowych sprawiają, że odprowadzają one znaczne ilości masy z lądolodu. Przepływ lodu do czoła lodowca Jakobshavn (36,6 km/rok) odpowiada w przybliżeniu 6% akumulacji netto lądolodu grenlandzkiego (Clarke, 1987b). Przepływ ten jest zbliżony do przepływu bilansowego wielkiego basenu glacjalnego drenowanego przez ten strumień lodowy. W przypadku