polskiego narodowości żydowskiej. Takie przypadki nielojalnej postawy mniejszości narodowych nie należały do wyjątków. Pułk złożony tylko z dwóch batalionów nie był w stanie skutecznie powstrzymać nieprzyjaciela i pod jego naporem rozpoczął odwrót, początkowo kierując się na Wilno, a po jego zajęciu przez Armię Czerwoną zdołał przekroczyć w kilku miejscach granicę łotewską, torując sobie drogę siłą.<br>Próbując koordynować działania obronne podległych sobie oddziałów, gen. J. Olszyna-Wilczyński wydał rozkaz odwrotu w kierunku głównych ośrodków administracyjnych na tym obszarze, tj. Wilna i Grodna. W przypadku wielu formacji nie było już to możliwe. Część z nich została rozbita lub zmuszona do kapitulacji, inne zostały